Formes no personals |
|
Indicatiu |
present
val. endevine — — — — — |
bal. endevin — — endevinam endevinau — |
sept. endevini — — — — —
|
(av)
|
perfet
|
imperfet
|
plusquamperfet
jo tu ell nos. vos. ells
|
havia havies havia havíem havíeu havien
|
endevinat endevinat endevinat endevinat endevinat endevinat
|
|
passat (simple)
|
passat anterior (simple)
jo tu ell nos. vos. ells
|
haguí hagueres hagué haguérem haguéreu hagueren
|
endevinat endevinat endevinat endevinat endevinat endevinat
|
|
passat (perifràstic)
jo tu ell nos. vos. ells
|
vaig vas va vam vau van
|
(vares)
(vàrem) (vàreu) (varen)
| endevinar endevinar endevinar endevinar endevinar endevinar
|
|
passat anterior (perifràstic)
jo tu ell nos. vos. ells
|
vaig vas va vam vau van
|
(vares)
(vàrem) (vàreu) (varen)
| haver haver haver haver haver haver
|
endevinat endevinat endevinat endevinat endevinat endevinat
|
|
futur (simple)
(futur immediat)
|
futur perfet
jo tu ell nos. vos. ells
|
hauré hauràs haurà haurem haureu hauran
|
endevinat endevinat endevinat endevinat endevinat endevinat
|
|
condicional
|
condicional perfet
jo tu ell nos. vos. ells
|
hauria hauries hauria hauríem hauríeu haurien
|
(haguera) (hagueres) (haguera) (haguérem) (haguéreu) (hagueren)
|
endevinat endevinat endevinat endevinat endevinat endevinat
|
|
Subjuntiu |
present
jo tu ell nos. vos. ells
|
endevini endevinis endevini endevinem endevineu endevinin
|
(o endevine) (o endevines) (o endevine)
(o endevinen)
|
|
perfet
jo tu ell nos. vos. ells
|
hagi hagis hagi hàgim hàgiu hagin
|
(haja) (hages) (haja) (hàgem) (hàgeu) (hagen)
|
endevinat endevinat endevinat endevinat endevinat endevinat
|
|
imperfet
val. endevinara endevinares endevinara endevinàrem endevinàreu endevinaren |
bal. endevinàs endevinassis endevinàs endevinàssim endevinàssiu endevinassin |
(av)
jo tu ell nos. vos. ells
|
endevinés endevinessis endevinés endevinéssim endevinéssiu endevinessin
|
(o endevinesses)
(o endevinéssem) (o endevinésseu) (o endevinessen)
|
|
plusquamperfet
val. haguera hagueres haguera haguérem haguéreu hagueren
|
endevinat endevinat endevinat endevinat endevinat endevinat
|
(av)
jo tu ell nos. vos. ells
|
hagués haguessis hagués haguéssim haguéssiu haguessin
|
(haguesses)
(haguéssem) (haguésseu) (haguessen)
|
endevinat endevinat endevinat endevinat endevinat endevinat
|
|
Imperatiu |
present
(av)
no no no no no
|
— endevinis endevini endevinem endevineu endevinin
|
(o endevines) (o endevine)
(o endevinen)
|
(negatiu)
—
endevina endevini endevinem endevineu endevinin
|
(o endevine)
(o endevinen)
|
|