Forma verbal   
Disgregar
1a conjugació regular
Diccionari exhaustiu: Viatge de paraules
Obra cabdal de la lexicografia i de la lingüística...
Entrevista a l'autor Francesc De Borja Moll
Paradigma model

JUGAR


    disgregar    
Sinònims i afins «–» Antònims i contraris
    disgregar-se    
Formes no personals
infinitiu: disgregar infinitiu perfet: haver disgregat 
gerundi:  disgregant gerundi perfet: havent disgregat 
participi:  disgregat, disgregada; disgregats, disgregades
Indicatiu
present
  val. 
 disgregue 
 —
 —
 —
 —
 —
  bal. 
 disgreg  
 —
 —
 disgregam 
 disgregau 
 —
  sept. 
 disgregui 
 —
 —
 —
 —
 —
(av)
 jo 
 tu 
 ell 
 nos. 
 vos. 
 ells 
disgrego
disgregues
disgrega
disgreguem
disgregueu
disgreguen






perfet
jo 
tu 
ell 
nos. 
vos. 
ells 
he
has
ha
hem
heu
han



(havem) 
(haveu)

disgregat  
disgregat  
disgregat  
disgregat  
disgregat  
disgregat  
imperfet
 jo 
 tu 
 ell 
 nos. 
 vos. 
 ells 
disgregava
disgregaves
disgregava
disgregàvem
disgregàveu
disgregaven
plusquamperfet
jo 
tu 
ell 
nos. 
vos. 
ells 
havia
havies
havia
havíem
havíeu  
havien
disgregat  
disgregat  
disgregat  
disgregat  
disgregat  
disgregat  
passat (simple)
 jo 
 tu 
 ell 
 nos. 
 vos. 
 ells 
disgreguí
disgregares
disgregà
disgregàrem
disgregàreu
disgregaren






passat anterior (simple)
jo 
tu 
ell 
nos. 
vos. 
ells 
haguí 
hagueres 
hagué 
haguérem 
haguéreu 
hagueren 
disgregat  
disgregat  
disgregat  
disgregat  
disgregat  
disgregat  
passat (perifràstic)
jo 
tu 
ell 
nos. 
vos. 
ells 
vaig
vas
va
vam
vau
van

(vares)

(vàrem)
(vàreu)
(varen)
disgregar
disgregar
disgregar
disgregar
disgregar
disgregar
passat anterior (perifràstic)
jo 
tu 
ell 
nos. 
vos. 
ells 
vaig
vas
va
vam
vau
van

(vares)

(vàrem)
(vàreu)
(varen)
 haver 
 haver 
 haver 
 haver 
 haver 
 haver 
disgregat  
disgregat  
disgregat  
disgregat  
disgregat  
disgregat  
futur (simple)  (futur immediat)  
 jo 
 tu 
 ell 
 nos. 
 vos. 
 ells 
disgregaré
disgregaràs
disgregarà
disgregarem
disgregareu
disgregaran






futur perfet
jo 
tu 
ell 
nos. 
vos. 
ells 
hauré
hauràs
haurà
haurem 
haureu
hauran
disgregat  
disgregat  
disgregat  
disgregat  
disgregat  
disgregat  
condicional
 jo 
 tu 
 ell 
 nos. 
 vos. 
 ells 
disgregaria
disgregaries
disgregaria
disgregaríem
disgregaríeu
disgregarien






condicional perfet
jo 
tu 
ell 
nos. 
vos. 
ells 
hauria
hauries
hauria
hauríem
hauríeu
haurien
(haguera)
(hagueres)
(haguera)
(haguérem)
(haguéreu)
(hagueren)
disgregat  
disgregat  
disgregat  
disgregat  
disgregat  
disgregat  
Subjuntiu
present
 jo 
 tu 
 ell 
 nos. 
 vos. 
 ells 
disgregui
disgreguis
disgregui
disgreguem
disgregueu
disgreguin
  (o disgregue)
  (o disgregues)
  (o disgregue)


  (o disgreguen)
perfet
jo 
tu 
ell 
nos. 
vos. 
ells 
hagi
hagis
hagi
hàgim
hàgiu
hagin
(haja)
(hages)
(haja)
(hàgem)
(hàgeu)
(hagen)
disgregat  
disgregat  
disgregat  
disgregat  
disgregat  
disgregat  
imperfet
  val.
 disgregara 
 disgregares 
 disgregara 
 disgregàrem 
 disgregàreu 
 disgregaren 
  bal.
 disgregàs 
 disgregassis 
 disgregàs 
 disgregàssim 
 disgregàssiu 
 disgregassin 
(av)
 jo 
 tu 
 ell 
 nos. 
 vos. 
 ells 
disgregués
disgreguessis
disgregués
disgreguéssim
disgreguéssiu
disgreguessin

  (o disgreguesses)

  (o disgreguéssem)
  (o disgreguésseu)
  (o disgreguessen)
 plusquamperfet
  val. 
 haguera
 hagueres
 haguera
 haguérem
 haguéreu
 hagueren

 disgregat  
 disgregat  
 disgregat  
 disgregat  
 disgregat  
 disgregat  
(av)
jo 
tu 
ell 
nos. 
vos. 
ells 
hagués 
haguessis 
hagués 
haguéssim 
haguéssiu 
haguessin 

(haguesses) 

(haguéssem) 
(haguésseu) 
(haguessen) 
disgregat  
disgregat  
disgregat  
disgregat  
disgregat  
disgregat  
Imperatiu
present
  bal. 
 —
 —
 —
 —
 disgregau 
 —
(av)

 no 
 no 
 no 
 no 
 no 
 — 
disgreguis 
disgregui 
disgreguem 
disgregueu 
disgreguin 

 (o disgregues) 
 (o disgregue) 


 (o disgreguen) 
(negatiu)

disgrega
disgregui
disgreguem
disgregueu
disgreguin


  (o disgregue)


  (o disgreguen)
Aneu-vos-en amunt  ||  Inici  ||  Cloeu la pàgina
verbscatalans@gmail.com