Forma verbal   
Finir
3a conjugació regular incoativa
Diccionari exhaustiu: Viatge de paraules
Obra cabdal de la lexicografia i de la lingüística...
Entrevista a l'autor Francesc De Borja Moll
Paradigma model

SERVIR


    finir    
Sinònims i afins «–» Antònims i contraris
Formes no personals
infinitiu: finir infinitiu perfet: haver finit 
gerundi:  finint gerundi perfet: havent finit 
participi:  finit, finida; finits, finides
Indicatiu
present
  val. 
 finisc 
 —
 —
 —
 —
 —
  bal. 
 finesc  
 —
 —
 —
 —
 —
  sept. 
 fineixi 
 —
 —
 —
 —
 —
  n-o. 
 finixo 
 —
 —
 —
 —
 —
(av)
 jo 
 tu 
 ell 
 nos. 
 vos. 
 ells 
fineixo
fineixes
fineix
finim
finiu
fineixen

  (o finixes)
  (o finix)


  (o finixen)
perfet
jo 
tu 
ell 
nos. 
vos. 
ells 
he
has
ha
hem
heu
han



(havem) 
(haveu)

finit  
finit  
finit  
finit  
finit  
finit  
imperfet
 jo 
 tu 
 ell 
 nos. 
 vos. 
 ells 
finia
finies
finia
finíem
finíeu
finien
plusquamperfet
jo 
tu 
ell 
nos. 
vos. 
ells 
havia
havies
havia
havíem
havíeu  
havien
finit  
finit  
finit  
finit  
finit  
finit  
passat (simple)
 jo 
 tu 
 ell 
 nos. 
 vos. 
 ells 
finí
finires
finí
finírem
finíreu
finiren






passat anterior (simple)
jo 
tu 
ell 
nos. 
vos. 
ells 
haguí 
hagueres 
hagué 
haguérem 
haguéreu 
hagueren 
finit  
finit  
finit  
finit  
finit  
finit  
passat (perifràstic)
jo 
tu 
ell 
nos. 
vos. 
ells 
vaig
vas
va
vam
vau
van

(vares)

(vàrem)
(vàreu)
(varen)
finir
finir
finir
finir
finir
finir
passat anterior (perifràstic)
jo 
tu 
ell 
nos. 
vos. 
ells 
vaig
vas
va
vam
vau
van

(vares)

(vàrem)
(vàreu)
(varen)
 haver 
 haver 
 haver 
 haver 
 haver 
 haver 
finit  
finit  
finit  
finit  
finit  
finit  
futur (simple)  (futur immediat)  
 jo 
 tu 
 ell 
 nos. 
 vos. 
 ells 
finiré
finiràs
finirà
finirem
finireu
finiran






futur perfet
jo 
tu 
ell 
nos. 
vos. 
ells 
hauré
hauràs
haurà
haurem 
haureu
hauran
finit  
finit  
finit  
finit  
finit  
finit  
condicional
 jo 
 tu 
 ell 
 nos. 
 vos. 
 ells 
finiria
finiries
finiria
finiríem
finiríeu
finirien






condicional perfet
jo 
tu 
ell 
nos. 
vos. 
ells 
hauria
hauries
hauria
hauríem
hauríeu
haurien
(haguera)
(hagueres)
(haguera)
(haguérem)
(haguéreu)
(hagueren)
finit  
finit  
finit  
finit  
finit  
finit  
Subjuntiu
present
  bal. 
 finesqui 
 finesquis 
 finesqui 
 finiguem 
 finigueu 
 finesquin 
(av)
 jo 
 tu 
 ell 
 nos. 
 vos. 
 ells 
fineixi
fineixis
fineixi
finim
finiu
fineixin
  (o finisca)
  (o finisques)
  (o finisca)


  (o finisquen)
perfet
jo 
tu 
ell 
nos. 
vos. 
ells 
hagi
hagis
hagi
hàgim
hàgiu
hagin
(haja)
(hages)
(haja)
(hàgem)
(hàgeu)
(hagen)
finit  
finit  
finit  
finit  
finit  
finit  
imperfet
  val.
 finira 
 finires 
 finira 
 finírem 
 finíreu 
 finiren 
(av)
 jo 
 tu 
 ell 
 nos. 
 vos. 
 ells 
finís
finissis
finís
finíssim
finíssiu
finissin

  (o finisses)

  (o finíssem)
  (o finísseu)
  (o finissen)
 plusquamperfet
  val. 
 haguera
 hagueres
 haguera
 haguérem
 haguéreu
 hagueren

 finit  
 finit  
 finit  
 finit  
 finit  
 finit  
(av)
jo 
tu 
ell 
nos. 
vos. 
ells 
hagués 
haguessis 
hagués 
haguéssim 
haguéssiu 
haguessin 

(haguesses) 

(haguéssem) 
(haguésseu) 
(haguessen) 
finit  
finit  
finit  
finit  
finit  
finit  
Imperatiu
present
  bal. 
 —
 —
 finesqui 
 finiguem 
 —
 finesquin 
(av)

 no 
 no 
 no 
 no 
 no 
 — 
fineixis 
fineixi 
finim 
finiu 
fineixin 

 (o finisques) 
 (o finisca) 


 (o finisquen) 
  bal. 
 finesquis 
 finesqui 
 finiguem 
 finigueu 
 finesquin 
(negatiu)

fineix
fineixi
finim
finiu
fineixin

  (o finix)
  (o finisca)


  (o finisquen)
Aneu-vos-en amunt  ||  Inici  ||  Cloeu la pàgina
verbscatalans@gmail.com